Capoeira bez ograniczeń

Ktokolwiek zna  Capoeira, wie co potrafi. Capoeira to gra, walka, taniec, granie I filozofia. Według Mestre Paulo, "Capoeira to jedyny sport, który ma własną muzykę. To jedyna walka w której mężczyźni biją się z kobietami a dorośli z dziećmi." W dodatku, jak Mestre Mão Branca mówił, "Przeciwieństwa sie przyciągają: bogaci i biedni, biali i czarni."

I wielu innych capoeiristas wierzy że Capoeira jest magią, jest to największa magia leżąca w figlarności, w szczególności w procesie socjalnym.

Kiedy słyszymy słowo "socjalne wtajemniczenie," to pierwszy obraz jaki Ci sie nasuwa to, że  bogaty dumnie obejmuje biednego, albo, że biały dziękuje czarnemu. Ale dzisiaj jest paru mestres i profesorów  Capoeira, którzy rozszerzają to jeszcze bardziej. Byłem zaszokowany widząc obrazek 31 magazynu Praticando Capoeira capoeristy robiącego pião de cabeça (obrót na głowie) – który miał amputowane dwie nogi i prawą rękę.  Pogratulowałem Mestre Alemão oraz mestrando Angola za ich pracę.

Jest dużo więcej capoeiristas robiących podobne prace, jak wybitny  Mestre Macha jak I również Monitor Cascavel, oboje w Florianópolis. W tej chwili posiadam stopień Monitor w Capoeira I rozwijam takie projekty. Niedawno, rok temu, zgłosiłem się na ochotnika by dawać psychiczną pomoc osobom na wózkach inwalidzkich. Zainteresowały mnie specjalne potrzeby uczni po obejrzeniu ekranizacji powieści od Steven’a opowiadająca o atletycznym stowarzyszeniu dla niepełnosprawnych. Wykorzystywałem tradycyjne sposoby fizycznego fitnesu i także zaadaptowania capoeiry dla osób na wózkach.

Dzisiaj, uczeń (Bira) jest jednym z capoeiristas w Santa Catarina który gra capoeira na wózku inwalidzkim – jesteśmy z niego tacy dumni! Również pracuje z niepełnosprawnymi umysłowo w moim mieście. Mam tylko paru uczni, ale wyniki są imponujące. W przyszłości, chciałbym uczyć Capoeira niewidomych lub mało widzących, ja to robi Mestre Mancha.

Ale nie piszę tego dlatego żeby zebrać pochwały. Wręcz przeciwnie, jak mawiam każdemu, nie brałem specjalnej szkoły, żeby nauczać ludzi specjalnej troski. Jedyna rzecz, która jest potrzebna to cierpliwość I ostrożna obserwacja wykonywanych ruchów. Paraepileptyk nie może używać nóg, ale może lepiej używać rąk, oraz używa swojego wózka jako część ciała. Na przykład, próbuje pokazać uczniowie, że jego kule, mogą służyć jako nogi  i kiedy obraca się w koło i dotyka mojej nogi to to symbolizuje, rasteira, itd. Używam Capoeira angola jako bazy, co też wykorzystam dla niedowidzących.

Wierze, że wielu mestres I profesorów chciało by spróbować tego rodzaju doświadczenia, ale nie mogą ciągle siedzieć z założonymi rękami czekając na niepełnosprawnych, kiedy się pojawią w ich akademii. W dodatku, niektórzy myślą, że to dobre źródło dochodów. Ktokolwiek tak myśli to źle – głównym powodem to, że takie osoby nie mają dobrych środków utrzymania się. Inną sprawą są specjalne potrzeby dla takich ludzi, jednakże, musimy wskazywać im dobrą drogę I utwierdzić ich w przekonaniu, że są pełnosprawni. To kwestia miłości i solidarowania się. Wielu ludzi specjalnej troski nie chce sobie pomóc; chcą mieć równe prawa, by wkraczać w te same miejsca, więc czemu nie Capoeira?

Teraz mamy odmienna wizję Capoeira, ponieważ ta sztuka idzie znacznie w przód niż myślimy. Zamiast martwić się, żeby być najlepszym w Roda, musimy mieć świadomość i spokój, żeby być lepszym poza rodą. Musimy być lepsi w naszej postawie, naszej technice nauczania, koleżeństwie, na naszej drodze życiowej. W specjalnych potrzebach ludzkich, znajdziemy znakomitego przyjaciela,  który nas nie zawiedzie, ale jeśli nawet wszystko co potrafi, to dotknąć Twojej ręki, docenisz to. Zapamiętaj, że już go podniosłeś, kiedy zabrałeś go z kokonu w którym żył, w depresji i opuszczony.

sposoby żeby zaadaptować Capoeira otworzy wielkie zasięgi możliwości. Capoeira musi być bardziej humanitarna, musimy pokazywać  Capoeira w jej prawdziwej esencji. Najważniejszą sprawą jest żeby nie mieć tylko osób potrzebujących specjalnej opieki ale zamiast tego stworzyć możliwości dla tych ludzi by grali w roda z mężczyznami, kobietami, dziećmi i obywatelami.

By zamknąć, użyje tu słów Pastinha: "wiedza [capoeira] jest tajemnicą nawet dla najmądrzejszych." Dlatego powinniśmy myśleć o drugiej stronie Capoeira, pożucić argumenty, nietolerancję i próżność. Musimy myśleć o capoeira jak o całości. W końcu, przytoczę tu słowa Mestre Toni Vargas, który powiedział, gdy moi uczniowie dostali swoją pierwszą corde: "Capoeira nie ma ograniczeń, nauczyciel gra stojąc na nogach a uczeń siedzi na wózku inwalidzkim."

Capoeira jest dla wszystkich…
Axé Camará!!!

Przetłumaczone przez

Bozo ze strony:

http://www.capoeira-connection.com/main/content/view/151/83/