1. Witam Valeri. Proszę, przedstaw się światowemu społeczeństwu Capoeira. Powiedz nam kim jesteś, jakie jest Twoje imię w capoeira, jak je dostałeś, itd.
Nazywam się Valeri Ivanov urodziłem się i wychowywałem w Sofia, Bulgaria. Ukończyłem prawo i przez jakiś czas pracowałem na szlaku cywilno handlowym. Od 1998, pracuję jako prawnik .
Oprócz Capoeira, miałem kontakt z innymi sztukami walki przez 25 lat więc cały czas w tym jestem. Żyłem w czasie, gdy sztuki walki były zakazane i kontrolowane przez autorytety. Musiałeś być notowany i ściśle obserwowany, podczas gdy zajmowałeś się takimi niebezpiecznymi sportami. Drugą opcją było wstąpienie do policji lub armii gdzie praktykowali to samo. Jednakże, te rzeczy nie sprawiły że zniechęciłem się sztukami walk i nie sprawiły, że zaprzestałem ich praktyce.
Moje imię w capoeira to Alchimista i czuje, że pasuje ono do mojej osobowości bardziej niż moje prawdziwe imie. Dali mi ten przydomek moi przyjaciele - Marquinhos Marmotta i kiedy odwiedziłem grupe Capoeira w Delft, Holandii nazywali się Capoeira Liberdade. Marquinhos Marmotta był wielkim fanem Coelho i w jakiś sposób ja mu przypominałem jakiegoś bohatera z książek autora – “Alchemik”. Prawdopodobnie, to był jakiś Marquinhos’s wewnętrzny powód tych rzeczy w tedy nie znał mnie zbyt dobrze and i nie znał moich zainteresowań w Dao Inner Alchemy i chińskich sztuka walki.
Kiedy zainteresowałem się Capoeira, miałem tylko dwie książki, opublikowane w Bułgarii, jedna, która nazywała sie Dao Alchemy opisująca praktykę Ta Tai Chi Chuan. Byłem dobrze znany w klimacie sztuk walk w Bułgarii. Miałem własną szkołę i takie tam. Niemniej jednak, postanowiłem praktykować Capoeira. Zawsze odbierałem siebie jako normalna osobę w Capoeira. Jednakże, wydaje się, że Brazylijczycy coś we mnie widzieli, odmienną postawę, która odbija się w moim imieniu, które dostałem.
2. Jak długo praktykujesz Capoeira? Co przybliżyło cię do Capoeira i jak zacząłeś grać Capoeira?
Capoeira w Bułgarii ma jakieś 10 lat. Ćwiczyłem Capoeirę więcej niż 10 lat. Wiedząc, że nie było nauczycieli, książek, lub innych informacji, Capoiera nie była tym samym na początku co teraz. Zajęło mi lata, żeby móc się nazywać capoeirista. Tak jest z każdym poczatkującym– zabiera to rok albo dwa (czasem więcej) by dotrzeć do serca Capoeira. Myslę, że powód jest taki, że każdy mósi poradzić sobie z własnymi uprzedzeniami, nawykami, ideałami, itd. Jednakże, kiedy zaczynałem grać Capoeira musiałem się jej nauczyć w trudny sposób. Dzisiaj, wiele wiele źródeł dla zainteresowanych capoeira. Obecnie, Informacja sama w sobie nie rodzi jednego dobrego capoeriste. Dużo więcej jest wymagane.
Nie mogłem powiedzieć, że miałem pasje do Capoeira. Przypuszczam, że to było wynikiem praktykowania innych sztuk walk. W tamtym czasie, zaczęłem praktykować Capoeira już rozumiałem co znaczy być mistrzem sztuk walk– wysiłki, odpowiedzialności, społeczne zajecia, itd. To zajmuje. Co zawsze mnie przyciągało w sztukach walki to energiczna struktura ciała i świata, możliwości interpretacji, regulacji, wpływy i kontrole jakie dają. Wszystko to stymulowało mnie do brania udziału w różnych sztukach walki– Japońskiej, Chińskiej, Koreańskiej, Filipińskiej, i innej.
Powód dlaczego zacząłem praktykować Capoeira jest właściwie relacja z inną kulturą (Afrykańską oraz Latyno - Amerykańską) której w ogóle nie znałem w tamtym czasie. To była drobnostka, przerywane i egzotyczne. By ocenić to właściwie, musiałem wejść w ten świat łagodnie i rozsądnie. Może to było największym wyzwaniem dla mnie. Z drugiej jednak strony, Capoeira była ostatnim i najbardziej niebezpiecznym testem dla mnie wszystko co znałem - wszystko co wiedziałem do tej pory było dane przez wschodnią filozofię było tak bliskie i stworzone przez własny obraz wszystkiego wokoło. Musiałem wiedzieć czy każde rzeczy – formy, struktury i relacje są zdeterminowane przez kulture i tradycyjne prawo czy to tylko bezstronne religie. IW skrócie, moją motywacją do zaczęcia capoeiry były czysto naukowe. Wkrótce po tym moje ideały się zmieniły i wkroczyłem do wielkiego świata Capoeira.
3. Prosze, powiedz coś nam o swojej szkole capoeira. Kiedy ją znalazłeś i kiedy podjąłeś kroki, żeby się przyłączyć?
W 1999 capoeira była czymś bardzo nowym i było mało osób, które słyszały o tym. Ja i paru kumpli zaczynało robić techniki tylko z filmów. Od momentu kiedy zainteresowałem się sztukami walki było mi łatwiej pojąć niektóre ruchy z którymi moi kuple nadal mieli problemy. Jednakże, prawie nie było informacji o Capoeira, entuzjazm pchnął nas do następnego poziomu i postanowiliśmy oddzielić techniki Capoeira od reszty co praktykowaliśmy. W ten sposób, pierwsza klasa capoeira przyszła w kwietniu, 2000. Musileiśmy zapłacić za salę więc postanowiliśmy zebrać ludzi zainteresowanych capoeira. Tak to się zaczęło. Utworzyliśmy pierwszą szkołę Capoeira w Bułgarii lub też pierwszą na Bałkańskim półwyspie.
Po roku lub dwóch przyjaciele zaczęli przysyłać mi filmy i książki, które niktóre z nich były publikowane w zachodniej Europie. Prawię przez przypadek nawiązaliśmy kontakt z naszym nauczycielem Simon Atkinson (z East London Capoeira). Miał on przyjaciela z Bułgarii, który od dawna mieszkał w Londynie. Odwiedził nas w Bulgarii parę razy. Podczas jego pobytu tutaj zorganizował parę warsztatów Capoeira Angola. Dał nam ogromna wiedzę and i zawszę będę mu wdzięczny za to co uczynił w Bułgarii i dla mnie. jednakże, nie był Brazylijczykiem miał przyjemność poznać jednego z najstarszych mistrzów Capoeira w Rio i Bahia, Brazyli. Miał wartościową, głęboką i prawdziwą relację ze światem Capoeira. Nauczył mnie tego czego nikt nie potrafił.
4. Co jest najistotniejszą rzeczą, która chcesz nauczyć swoich uczniów?
Jedną z najważniejszą lekcją czego się nauczyłem w Capoeira to od Simon Atkinson. Nauczył mnie, że Capoeira jest pokorą. Innymi słowy, pokora jest czymś co potrzebujesz, żeby się nauczyć do gry i doświadczeń Capoeira. W tam tym okresie nie zrozumiałem co miał na myśli, przynajmniej tak jak rozumiem to teraz.
Dla moich studentów Capoeira myślę, że wprowadziła naukę nie naciskającą tak na szczegóły . Życie się zmienia cały czas rzeczy, które ktoś się nauczył może zmieniać cały czas i tak samo jest z nauczycielami...
5. Wiem, że storzyłeś Fundację Capoeira Bulgaria. W jaki sposób się na to zdecydowałeś, kiedy to się stało i jakie problemy musiałeś przezwyciężyć żeby to stworzyć? ?
Fundacja Capoeira Bulgaria była założona pod koniec 2007. Głównym założenie fundacji było zebrać wszystkich Bulgarskich capoeiristas, z wszystkich grup, z całego świata.
Przez lata, Capoeira stała się coraz to popularniejsza. Nowe grupy powstawały, nie tylko w Sofia ale też w innych Bulgarskich miastach Ja i moi przyjaciele mieli wielka przyjemność w spół tworzeniu innych grup Capoeira i wspierając Capoeira. Niektóre nie przetrwały. Pod koniec 2007, niektórzy stwierdzili, żeby stworzyć pierwsze Batizado i podnieść poziom capoeira w kraju. Dla tego musieliśmy stworzyć wpierw oficjalna organizację, zarejestrowaliśmy kilka małych grup w Bułgarii i połączyliśmy je
w jedną dużą.
Polegając na moim doświadczeniu, muszę stwierdzić, że takiej organizacji brakuje w organizacjach sztuk walki. W większości przypadków, każdy chce stworzyć własną organizacje i walczyć o własną indywidualność co zawsze oddziela ich i sprawia że nie chcą się trzymać razem. Po tym jak już to doświadczyłem, chciałem to zmienić. IW fundacji Capoeira Bułgaria, każdy może robić to co chce i każdy jest z tego powodu zadowolony. Każda nowo powstała organizacja może spróbować capoeira i przyjąć ją. Inymi słowy, każda organizacja jest częścią Capoeira Bułgaria, ze wszystkimi dobrami– administracyjnymi i finansowymi. Im bardziej będziemy w Fundacji Capoeira Bulgaria, tym silniejsi będziemy. Po za tym, Bulgaria jest tylko małym krajem i musimy wszystko robić, żeby się wspierać. Mam nadzieję, że ludzie nie wezmą tej organizacji za tylko moja. Chcę, żeby każdy brał ją jakby była jego.
Oczywiście, były trudności i zawsze będą. Na początku były trafne informacje, wspieranie, kontakty. Dzisiaj, jest osobistą opinią każdego, strach, żę każdy będzie Ci mówił co robić, o części finansowej, szczęście o dobrych warunkach do trenowania, sztuczne zainteresowanie ludzi trenujących capoeira, lenistwo, i wielu innych.
Capoeira zawsze była kulturą, religia, historią, społeczną aktywnością, muzyką, folklorem, teatrem, rytuałem i sportem. Każdy z tych elementów jest blisko z capoeira i nie może istnieć gdy jednego z tych rzeczy brakuje. Próbowaliśmy dodać nowe zasady, zmienić specyficzne ruchy i elementy. Jednakże, wszystkie te próby okazały się porażka. Capoeira jest żyjącą forma, której nie możemy zmienić. To jest głównym powodem dlaczego Capoeira przetrwała tyle lat. Capoeira była nauką, sztuka walki, muzyka, teatrem, sportem itd. Bardzo lubie Mestre Lua Rasta mówiącego: “Capoeira to Capoeira!” I tak musi pozostać. Capoeira zawsze była komunikacją – zbiera wszystkich ludzi z tymi samymi zainteresowaniami i to jest fizyczna siła, dobro, miłość i pasja i w taki sposób działa Fundacj Capoeira Bulgaria.
6. Masz kontakt z Capoeirą przez długi czas. Musiałeś zauważyć jak ona się zmieniła przez lata. Czy to są duże zmiany i jakie?
Capoeira przeszła takie same zmiany, jakie były w Brazylii, Zjednoczone Stany w Europie. Urodziła się i rozwijała w Bułgarii tak samo jak na całym świecie, oczywiście w innych czasach w różnych okolicznościach, ale nie mniej jednak w taki sam sposób. Przez capoeiristas, albo przez niektórych mocno zaangażowanych w procesie nauki i historii Capoeira.
Pod koniec 19stego wieku, Capoeira była niemalże odseparowana od reszty świata. To co pozostało nam to sprytnie odbudować ją krok po kroku przez lata w wielkim szacunku do tradycji. Odrodzenie, które odbyło się w Salvadorze, Bahia odbyło się też w większych miastach takich jak Recife, Rio di Janeiro, Sao Paulo, Belo Horizonte. Następnie rozszerzyło się do Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Paryża, Francja, i w Anglii, Londynie, Madrycie, Barcelonie, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Holandii, Australii, Japonii, itd. Tak samo było w tych wszystkich krajach – te pierwsze wstydliwe kroczki, kontakty, konflikty, uprzedzenia, wpływowi lokalnemu i nieporozumieniami. Capoeira jest częścią dzisiejszej kultury na całym świecie. Niektórzy są bezwzględni w domaganiu się tego. Capoeira jest na całym świecie! Jestem totalnie zaskoczony jak słyszę, że ktoś chce to zatrzymać tylko dla siebie.
Dobrze znane jest to, że dzisiejsze duże grupy zaczynały od kilku osób, które gdzieś tam coś widziały i próbowały tego na ogródku. Nie tak aż wyćwiczeni ludzie są odseparowani, skupieni, robiący organizacje, mówiący kompetentnie, walczący o uczni, pieniądze, wpływ…. Tak jest wszędzie dopóki Capoeira spotka się ze społeczeństwem, gdzie należy. Capoeira to dusze ludzi A także, częś szkoły życia. Capoeira uczy jak żyć jak być sobą. Wszystko jest powtarzane – iwenty, ludzie, sytuacje. Jak każdy człowiek jest inna i podróżuje swoją własną drogą, capoeira jest samo rozwijający się organizm. Ona wielokrotnie dopasowuje się i stale szuka najlepszej równowagi i najlepszej drogi do przeżycia
Capoeira przechodziła te same segmenty w miarę rozwoju, jak w Brazylii, Stanach czy Europie. Zrodziła się w Bułgarii tak samo jak na całym świecie, oczywiście w innym czasie i okolicznościach, mimo wszystko w ten sam relatywny sposób. Przez capoeiristas, lub niektórych z nich, którzy skupili się na procesie nauki oraz historii Capoeira.
7. Jaka jest Twoja opiniana temat kobiet w capoeira. Mogą one uczestniczyć w capoeira i czy sprawia im to jakąś trudność?
W przeszłości, były dyskryminowane . W miarę gdy gra odbija życie społeczne w specyficzny sposób to także były dyskryminowane w Capoeira – głównie przez wielkie manifestacje siły, wolności ekspresji, sposobu ubioru i właściwej dla „meszczyzn” sposobie gry. Funkcjonalność gwałtownej przemocy zawsze była priorytetem męszczyzn i jak jest przemoc w Capoeira, ta faktura powiela się w życiu. Kobiety w odróżnieniu były zawsze postrzegane jako niepotrzebne w przedstawieniach uwydatnianych dla facetów. Są one zbędne nawet jako świadkowie tego co się dzieje. Jeden z mistrzów współczesnej Capoeira powiedział że powód grania capoeira są kobiety. Tam gdzie jest wojna, tam jest zaangażowana kobieta, więc agresja jest częścią miłości i vice versa. Bez kobiet niebyło by capoeira Capoeira. Oczywiście wielu krzywo patrzyło, jak słyszeli o kobiecych roda, albo to, że żona jest nauczycielką, albo to, że żona jest liderką w rodzinie. Jakiś czas temu trudno było przypuszczać, że kobieta może grać na berimbau lub na atabaqi. Te stereotypy są już zniszczone. I kobieta już nie jest dyskryminowana w roda.
Czy odkryli to trudnij niż faceci– Nie, nie uważam tak. Kobiece cialo jest bardziej giętkie, łagodniejsze z natury. Więc pewne ruchy w capoeira wychodzą im łatwiej. Na pewno początkowe ruchy wymagały większej siły fizycznej. Nawet jeśli, to tylko początek. Inaczej, głównie, siła fizyczna jest potrzebna, by utrzymać równowagę zwinność ciała. W obu przypadkach, uważam, że kobiety mają naturalną przewagę. Uważam, że co im utrudnia rozwój, to emocjonalność – dużo czułości i emocji, Niedostatek pożądania do wyrażania, niepokój, itd..Z drugiej zaś strony, męszczyźni są zbyt prymitywni i monotonni . Boją się śpiewać i tańczyć na drodzę komunikacji.
Jednakże, kobiety i męszczyźni i kobiety mają wady i zalety w roda, wymaganych ruchach, jakości swojego ciała. Jeśli coś obu stronom brakuje, to można to uzyskac dzięki praktyce.
8. Jak Capoeira odmieniła Twoje życie?
Capoeira mnie nauczyła wielu rzeczy, których nie mogłem się nauczyć od innych sztuk walki z którymi się zajmuje. Głównie postrzeganie rzeczy wokół mnie. Ponadto, Capoeira nauczyła mnie jak czuć i używać energii by rozwijać się coraz bardziej.
Do niedawna, nie przypuszczałem, że mogę potrafić robić rzeczy jakich się nauczyłem i zostałem nauczycielem. Dużo osób mnie teraz zna jako nauczyciela capoeiry , więcej od ludzi, którzy mnie znają jako nauczyciel innych sztuk walk Czasem mi jest ciężko wytłumaczyć jak mogę nauczać capoeira, oprócz innych sztuk walk. By być dobry w czymś, nie wystarczy być nauczycielem. Jednakże, to jest frazes, Ci którzy przekroczyli ta drogę, wiedzą co mam na mysli. Jak powiedziałem wcześniej, Zawsze uważałem siebie za studenta capoeiry, nie jako nauczyciel capoeira. Jeden jest nauczycielem nie dla siebie tylko dla swoich uczni. Nie jak studenci,po przez nauczyciela wszyscy uczniowie mogą się nawzajem uczyć. Mogę teraz zauważyć, że moi uczniowie rozwijają się, są bardziej mądrzejsi i to jest dla mnie najważniejsze. Jednakże, najważniejszą rzeczą jaką się nauczyłem od Capoeiry i swoich uczni jest “pokora”.
Przetłumaczone przez Bozo z :
http://www.capoeira-world.com/capoeira-interviews/valeri-ivanov
